• Chemia

        • Przedmiotowe Zasady Oceniania
          obowiązujące w klasach VII - VIII

           

          CHEMIA
           

          Wymagania programowe na poszczególne oceny przygotowana na podstawie treści zawartych w podstawie programowej, programie nauczania oraz podręczniku dla klasy siódmej szkoły podstawowej Chemia Nowej Ery

          Wyróżnione wymagania programowe odpowiadają wymaganiom ogólnym i szczegółowym zawartym w treściach nauczania podstawy programowej.

          Substancje i ich przemiany

          Ocena dopuszczająca

          [1]

          Ocena dostateczna

          [1 + 2]

          Ocena dobra

          [1 + 2 + 3]

          Ocena bardzo dobra

          [1 + 2 + 3 + 4]

          Uczeń:

          – zalicza chemię do nauk przyrodniczych

          stosuje zasady bezpieczeństwa obowiązujące w pracowni chemicznej

          nazywa wybrane elementy szkła i sprzętu laboratoryjnego oraz określa ich przeznaczenie

          – zna sposoby opisywania doświadczeń chemicznych

          opisuje właściwości substancji będących głównymi składnikami produktów stosowanych na co dzień

          – definiuje pojęcie gęstość

          – podaje wzór na gęstość

          przeprowadza proste obliczenia

          z wykorzystaniem pojęć masa, gęstość, objętość

          – wymienia jednostki gęstości

          – odróżnia właściwości fizyczne od chemicznych

          definiuje pojęcie mieszanina substancji

          opisuje cechy mieszanin jednorodnych

          i niejednorodnych

          podaje przykłady mieszanin

          opisuje proste metody rozdzielania mieszanin na składniki

          definiuje pojęcia zjawisko fizyczne
           i reakcja chemiczna

          podaje przykłady zjawisk fizycznych

          i reakcji chemicznych zachodzących

          w otoczeniu człowieka

          definiuje pojęcia pierwiastek chemiczny

          i związek chemiczny

          dzieli substancje chemiczne na proste

          i złożone oraz na pierwiastki i związki chemiczne

          podaje przykłady związków chemicznych

          dzieli pierwiastki chemiczne na

          metale i niemetale

          podaje przykłady pierwiastków chemicznych (metali i niemetali)

          odróżnia metale i niemetale na podstawie ich właściwości

          opisuje, na czym polegają rdzewienie
             i korozja

          – wymienia niektóre czynniki powodujące korozję

          posługuje się symbolami chemicznymi pierwiastków (H, O, N, Cl, S, C, P, Si, Na, K, Ca, Mg, Fe, Zn, Cu, Al, Pb, Sn, Ag, Hg)

          Uczeń:

          – omawia, czym zajmuje się chemia

          wyjaśnia, dlaczego chemia jest nauką

          przydatną ludziom

          – wyjaśnia, czym są obserwacje, a czym wnioski z doświadczenia

          – przelicza jednostki (masy, objętości, gęstości)

          wyjaśnia, czym ciało fizyczne różni się

          od substancji

          – opisuje właściwości substancji

          – wymienia i wyjaśnia podstawowe sposoby

          rozdzielania mieszanin na składniki

          sporządza mieszaninę

          dobiera metodę rozdzielania mieszaniny na składniki

          opisuje i porównuje zjawisko fizyczne

          i reakcję chemiczną

          projektuje doświadczenia ilustrujące zjawisko fizyczne i reakcję chemiczną

          – definiuje pojęcie stopy metali

          – podaje przykłady zjawisk fizycznych

          i reakcji chemicznych zachodzących

          w otoczeniu człowieka

          wyjaśnia potrzebę wprowadzenia symboli

          chemicznych

          rozpoznaje pierwiastki i związki chemiczne

          wyjaśnia różnicę między pierwiastkiem, związkiem chemicznym i mieszaniną

          proponuje sposoby zabezpieczenia przed rdzewieniem przedmiotów wykonanych
          z żelaza

          Uczeń:

          podaje zastosowania wybranego szkła i sprzętu laboratoryjnego

          identyfikuje substancje na podstawie

          podanych właściwość

          przeprowadza obliczenia

          z wykorzystaniem pojęć: masa, gęstość, objętość

          – przelicza jednostki

          podaje sposób rozdzielenia wskazanej

          mieszaniny na składniki

          wskazuje różnice między właściwościami fizycznymi składników mieszaniny, które umożliwiają jej rozdzielenie

          projektuje doświadczenia ilustrujące reakcję chemiczną i formułuje wnioski

          – wskazuje w podanych przykładach

          reakcję chemiczną i zjawisko fizyczne

          wskazuje wśród różnych substancji mieszaninę i związek chemiczny

          – wyjaśnia różnicę między mieszaniną

          a związkiem chemicznym

          – odszukuje w układzie okresowym pierwiastków podane pierwiastki chemiczne

          opisuje doświadczenia wykonywane na lekcji

          przeprowadza wybrane doświadczenia

           

          Uczeń:

          – omawia podział chemii na organiczną
          i nieorganiczną

          – definiuje pojęcie patyna

          projektuje doświadczenie o podanym tytule (rysuje schemat, zapisuje obserwacje i formułuje wnioski)

          przeprowadza doświadczenia z działu

          Substancje i ich przemiany

          – projektuje i przewiduje wyniki doświadczeń na podstawie posiadanej wiedzy

           

           

           

          Przykłady wiadomości i umiejętności wykraczające poza treści wymagań podstawy programowej; ich spełnienie może być warunkiem wystawienia oceny celującej.
          Uczeń:

          • opisuje zasadę rozdziału mieszanin metodą chromatografii,
          • opisuje sposób rozdzielania na składniki bardziej złożonych mieszanin z wykorzystaniem metod spoza podstawy programowej,
          • wykonuje obliczenia – zadania dotyczące mieszanin.

           

          Składniki powietrza i rodzaje przemian, jakim ulegają

          Ocena dopuszczająca

          [1]

          Ocena dostateczna

          [1 + 2]

          Ocena dobra

          [1 + 2 + 3]

          Ocena bardzo dobra

          [1 + 2 + 3 + 4]

          Uczeń:

          opisuje skład i właściwości powietrza

          określa, co to są stałe i zmienne składniki powietrza

          opisuje właściwości fizyczne i chemiczne tlenu, tlenku węgla(IV), wodoru, azotu oraz właściwości fizyczne gazów szlachetnych

          podaje, że woda jest związkiem

          chemicznym wodoru i tlenu

          tłumaczy, na czym polega zmiana stanu skupienia na przykładzie wody

          – definiuje pojęcie wodorki

          omawia obieg tlenu i tlenku węgla(IV) w przyrodzie

          określa znaczenie powietrza, wody, tlenu, tlenku węgla(IV)

          – podaje, jak można wykryć tlenek węgla(IV)

          określa, jak zachowują się substancje

          higroskopijne

          opisuje, na czym polegają reakcje syntezy, analizy, wymiany

          omawia, na czym polega spalanie

          definiuje pojęcia substrat i produkt reakcji chemicznej

          wskazuje substraty i produkty reakcji chemicznej

          określa typy reakcji chemicznych

          określa, co to są tlenki i zna ich podział

          wymienia podstawowe źródła, rodzaje i skutki zanieczyszczeń powietrza

          wskazuje różnicę między reakcjami egzo- i endoenergetyczną

          – podaje przykłady reakcji egzo-

          i endoenergetycznych

          wymienia niektóre efekty towarzyszące

          reakcjom chemicznym

          Uczeń:

          projektuje i przeprowadza doświadczenie potwierdzające, że powietrze jest mieszaniną jednorodną gazów

          wymienia stałe i zmienne składniki powietrza

          oblicza przybliżoną objętość tlenu i azotu,  np. w sali lekcyjnej

          opisuje, jak można otrzymać tlen

          opisuje właściwości fizyczne i chemiczne  gazów szlachetnych, azotu

          podaje przykłady wodorków niemetali

          – wyjaśnia, na czym polega proces fotosyntezy

          wymienia niektóre zastosowania azotu, gazów szlachetnych, tlenku węgla(IV), tlenu, wodoru

          podaje sposób otrzymywania tlenku węgla(IV) (na przykładzie reakcji węgla z tlenem)

          definiuje pojęcie reakcja charakterystyczna

          planuje doświadczenie umożliwiające wykrycie obecności tlenku węgla(IV) w powietrzu wydychanym z płuc

          – wyjaśnia, co to jest efekt cieplarniany

          opisuje rolę wody i pary wodnej w przyrodzie

          wymienia właściwości wody

          wyjaśnia pojęcie higroskopijność

          zapisuje słownie przebieg reakcji chemicznej

          wskazuje w zapisie słownym przebiegu reakcji chemicznej substraty i produkty, pierwiastki i związki chemiczne

          opisuje, na czym polega powstawanie dziury ozonowej i kwaśnych opadów

          – podaje sposób otrzymywania wodoru (w reakcji kwasu chlorowodorowego z metalem)

          opisuje sposób identyfikowania gazów: wodoru, tlenu, tlenku węgla(IV)

            wymienia źródła, rodzaje i skutki zanieczyszczeń powietrza

            wymienia niektóre sposoby postępowania pozwalające chronić powietrze przed zanieczyszczeniami

          definiuje pojęcia reakcje egzo- i endoenergetyczne

          Uczeń:

          określa, które składniki powietrza są stałe,

          a które zmienne

          wykonuje obliczenia dotyczące zawartości procentowej substancji występujących w powietrzu

          – wykrywa obecność tlenku węgla(IV)

          – opisuje właściwości tlenku węgla(II)

          wyjaśnia rolę procesu fotosyntezy w naszym życiu

          – podaje przykłady substancji szkodliwych dla środowiska

          wyjaśnia, skąd się biorą kwaśne opady

          określa zagrożenia wynikające z efektu

          cieplarnianego, dziury ozonowej, kwaśnych opadów

          proponuje sposoby zapobiegania powiększaniu się dziury ozonowej

          i ograniczenia powstawania kwaśnych opadów

          projektuje doświadczenia, w których otrzyma tlen, tlenek węgla(IV), wodór

          – projektuje doświadczenia, w których zbada właściwości tlenu, tlenku węgla(IV), wodoru

          zapisuje słownie przebieg różnych rodzajów reakcji chemicznych

          podaje przykłady różnych typów reakcji chemicznych

          wykazuje obecność pary wodnej

          w powietrzu

          omawia sposoby otrzymywania wodoru

          podaje przykłady reakcji egzo-

          i endoenergetycznych

          – zalicza przeprowadzone na lekcjach reakcje do egzo- lub endoenergetycznych

          Uczeń:

          otrzymuje tlenek węgla(IV) w reakcji węglanu wapnia z kwasem chlorowodorowym

          – wymienia różne sposoby otrzymywania tlenu, tlenku węgla(IV), wodoru

          – projektuje doświadczenia dotyczące powietrza i jego składników

          uzasadnia, na podstawie reakcji magnezu z tlenkiem węgla(IV), że tlenek węgla(IV) jest związkiem chemicznym węgla i tlenu

          uzasadnia, na podstawie reakcji magnezu  z parą wodną, że woda jest związkiem chemicznym tlenu i wodoru

          planuje sposoby postępowania umożliwiające ochronę powietrza przed zanieczyszczeniami

          identyfikuje substancje na podstawie schematów reakcji chemicznych

          wykazuje zależność między rozwojem cywilizacji a występowaniem zagrożeń, np. podaje przykłady dziedzin życia, których rozwój powoduje negatywne skutki dla środowiska przyrodniczego

           

          Przykłady wiadomości i umiejętności wykraczające poza treści wymagań podstawy programowej; ich spełnienie może być warunkiem wystawienia oceny celującej.
          Uczeń:

          • opisuje destylację skroplonego powietrza.


          Atomy i cząsteczki

          Ocena dopuszczająca

          [1]

          Ocena dostateczna

          [1 + 2]

          Ocena dobra

          [1 + 2 + 3]

          Ocena bardzo dobra

          [1 + 2 + 3 + 4]

          Uczeń:

          – definiuje pojęcie materia

          – definiuje pojęcie dyfuzji

          – opisuje ziarnistą budowę materii

          – opisuje, czym atom różni się od cząsteczki

          – definiuje pojęcia: jednostka masy atomowej,

          masa atomowa, masa cząsteczkowa

          oblicza masę cząsteczkową prostych związków chemicznych

          – opisuje i charakteryzuje skład atomu

          pierwiastka chemicznego (jądro – protony i neutrony, powłoki elektronowe – elektrony)

          wyjaśni, co to są nukleony

          – definiuje pojęcie elektrony walencyjne

          – wyjaśnia, co to są liczba atomowa, liczba masowa

          ustala liczbę protonów, elektronów, neutronów w atomie danego pierwiastka chemicznego, gdy znane są liczby atomowa i masowa

          podaje, czym jest konfiguracja elektronowa

          definiuje pojęcie izotop

          – dokonuje podziału izotopów

          wymienia najważniejsze dziedziny życia,
          w których mają zastosowanie izotopy

          – opisuje układ okresowy pierwiastków

          chemicznych

          – podaje treść prawa okresowości

          – podaje, kto jest twórcą układu okresowego

          pierwiastków chemicznych

          odczytuje z układu okresowego podstawowe informacje o pierwiastkach chemicznych

          – określa rodzaj pierwiastków (metal, niemetal) i podobieństwo właściwości pierwiastków w grupie

          Uczeń:

          planuje doświadczenie potwierdzające

          ziarnistość budowy materii

          wyjaśnia zjawisko dyfuzji

          – podaje założenia teorii atomistyczno-

          -cząsteczkowej budowy materii

          – oblicza masy cząsteczkowe

          – opisuje pierwiastek chemiczny jako zbiór atomów o danej liczbie atomowej Z

          – wymienia rodzaje izotopów

          – wyjaśnia różnice w budowie atomów

          izotopów wodoru

          wymienia dziedziny życia, w których stosuje się izotopy

          – korzysta z układu okresowego pierwiastków

          chemicznych

          – wykorzystuje informacje odczytane z układu

          okresowego pierwiastków chemicznych

          – podaje maksymalną liczbę elektronów na

          poszczególnych powłokach (K, L, M)

          – zapisuje konfiguracje elektronowe

          – rysuje modele atomów pierwiastków chemicznych

          – określa, jak zmieniają się niektóre właściwości pierwiastków w grupie i okresie

           

          Uczeń:

          wyjaśnia różnice między pierwiastkiem

          a związkiem chemicznym na podstawie założeń teorii atomistyczno-cząsteczkowej budowy materii

          oblicza masy cząsteczkowe związków chemicznych

          – definiuje pojęcie masy atomowej jako średniej mas atomów danego pierwiastka, z uwzględnieniem jego składu izotopowego

          – wymienia zastosowania różnych izotopów

          – korzysta z informacji zawartych w układzie okresowym pierwiastków chemicznych

          – oblicza maksymalną liczbę elektronów

          w powłokach

          zapisuje konfiguracje elektronowe

          – rysuje uproszczone modele atomów

          – określa zmianę właściwości pierwiastków
          w grupie i okresie

           

          Uczeń:

          wyjaśnia związek między podobieństwami właściwości pierwiastków chemicznych zapisanych w tej samej grupie układu okresowego a budową ich atomów i liczbą elektronów walencyjnych

          wyjaśnia, dlaczego masy atomowe podanych pierwiastków chemicznych w układzie okresowym nie są liczbami całkowitymi

           

           

          Przykłady wiadomości i umiejętności wykraczające poza treści wymagań podstawy programowej; ich spełnienie może być warunkiem wystawienia oceny celującej.
          Uczeń:

          •   oblicza zawartość procentową izotopów w pierwiastku chemicznym,
          •   opisuje historię odkrycia budowy atomu i powstania układu okresowego pierwiastków,
          •   definiuje pojęcie promieniotwórczość,
          •   określa, na czym polegają promieniotwórczość naturalna i sztuczna,
          •   definiuje pojęcie reakcja łańcuchowa,
          •   wymienia ważniejsze zagrożenia związane z promieniotwórczością,
          •   wyjaśnia pojęcie okres półtrwania (okres połowicznego rozpadu),
          •   rozwiązuje zadania związane z pojęciami okres półtrwaniaśrednia masa atomowa,
          •   charakteryzuje rodzaje promieniowania,
          •     wyjaśnia, na czym polegają przemiany α, β.

           

           Łączenie się atomów. Równania reakcji chemicznych

          Ocena dopuszczająca

          [1]

          Ocena dostateczna

          [1 + 2]

          Ocena dobra

          [1 + 2 + 3]

          Ocena bardzo dobra

          [1 + 2 + 3 + 4]

          Uczeń:

          – wymienia typy wiązań chemicznych

          – podaje definicje: wiązania kowalencyjnego niespolaryzowanego, wiązania kowalencyjnego spolaryzowanego, wiązania jonowego

          definiuje pojęcia: jon, kation, anion

          definiuje pojęcie elektroujemność

          posługuje się symbolami pierwiastków chemicznych

          podaje, co występuje we wzorze elektronowym

          – odróżnia wzór sumaryczny od wzoru

          strukturalnego

          zapisuje wzory sumaryczne i strukturalne cząsteczek

          – definiuje pojęcie wartościowość

          – podaje wartościowość pierwiastków

          chemicznych w stanie wolnym

          odczytuje z układu okresowego

          maksymalną wartościowość pierwiastków chemicznych względem wodoru grup 1., 2. i 13.−17.

          wyznacza wartościowość pierwiastków

          chemicznych na podstawie wzorów

          sumarycznych

          zapisuje wzory sumaryczny i strukturalny cząsteczki związku dwupierwiastkowego na podstawie wartościowości pierwiastków chemicznych

          określa na podstawie wzoru liczbę atomów

          pierwiastków w związku chemicznym

          interpretuje zapisy (odczytuje ilościowo i jakościowo proste zapisy), np.: H2, 2 H, 2 H2 itp.

          ustala na podstawie wzoru sumarycznego nazwę prostych dwupierwiastkowych związków chemicznych

          ustala na podstawie nazwy wzór

          sumaryczny prostych

          dwupierwiastkowych związków

          chemicznych

          rozróżnia podstawowe rodzaje reakcji

          chemicznych

          wskazuje substraty i produkty reakcji chemicznej

          podaje treść prawa zachowania masy

          podaje treść prawa stałości składu

          związku chemicznego

          przeprowadza proste obliczenia

          z wykorzystaniem prawa zachowania

          Uczeń:

          opisuje rolę elektronów zewnętrznej powłoki w łączeniu się atomów

          odczytuje elektroujemność pierwiastków chemicznych

          opisuje sposób powstawania jonów

          – określa rodzaj wiązania w prostych

          przykładach cząsteczek

          − podaje przykłady substancji o wiązaniu

          kowalencyjnym i substancji o wiązaniu jonowym

          – przedstawia tworzenie się wiązań chemicznych kowalencyjnego i jonowego dla prostych przykładów

          określa wartościowość na podstawie układu okresowego pierwiastków

          – zapisuje wzory związków chemicznych na podstawie podanej wartościowości lub nazwy pierwiastków chemicznych

          podaje nazwę związku chemicznego

          na podstawie wzoru

          określa wartościowość pierwiastków

          w związku chemicznym

          – zapisuje wzory cząsteczek, korzystając

          z modeli

          – wyjaśnia znaczenie współczynnika

          stechiometrycznego i indeksu stechiometrycznego

          – wyjaśnia pojęcie równania reakcji

          chemicznej

          – odczytuje proste równania reakcji chemicznych

          zapisuje równania reakcji chemicznych

          − dobiera współczynniki w równaniach

          reakcji chemicznych

           

          Uczeń:

          – określa typ wiązania chemicznego

          w podanym przykładzie

          wyjaśnia na podstawie budowy atomów, dlaczego gazy szlachetne są bardzo mało aktywne chemicznie

          – wyjaśnia różnice między typami wiązań chemicznych

          opisuje powstawanie wiązań kowalencyjnych dla wymaganych przykładów

          opisuje mechanizm powstawania wiązania jonowego

          opisuje, jak  wykorzystać elektroujemność do określenia rodzaju wiązania chemicznego w cząsteczce

          – wykorzystuje pojęcie wartościowości

          odczytuje z układu okresowego

          wartościowość pierwiastków

          chemicznych grup 1., 2. i 13.−17. (względem wodoru, maksymalną względem tlenu)

          – nazywa związki chemiczne na podstawie wzorów sumarycznych i zapisuje wzory na podstawie ich nazw

          – zapisuje i odczytuje równania reakcji

          chemicznych (o większym stopniu trudności)

          – przedstawia modelowy schemat równania reakcji chemicznej

          rozwiązuje zadania na podstawie prawa zachowania masy i prawa stałości składu związku chemicznego

          dokonuje prostych obliczeń stechiometrycznych

          Uczeń:

          – wykorzystuje pojęcie elektroujemności do określania rodzaju wiązania w podanych substancjach

            uzasadnia i udowadnia doświadczalnie, że masa substratów jest równa masie produktów

          – rozwiązuje trudniejsze zadania dotyczące poznanych praw (zachowania masy, stałości składu związku chemicznego)

          – wskazuje podstawowe różnice między wiązaniami kowalencyjnym a jonowym oraz kowalencyjnym niespolaryzowanym a kowalencyjnym spolaryzowanym

          – opisuje zależność właściwości związku chemicznego od występującego w nim wiązania chemicznego

          porównuje właściwości związków kowalencyjnych i jonowych (stan skupienia, rozpuszczalność w wodzie, temperatury topnienia i wrzenia, przewodnictwo ciepła i elektryczności)

          – zapisuje i odczytuje równania reakcji chemicznych o dużym stopniu trudności

          – wykonuje obliczenia stechiometryczne

           

          Przykłady wiadomości i umiejętności wykraczające poza treści wymagań podstawy programowej; ich spełnienie może być warunkiem wystawienia oceny celującej.
          Uczeń:

          • opisuje wiązania koordynacyjne i metaliczne,
          • wykonuje obliczenia na podstawie równania reakcji chemicznej,
          • wykonuje obliczenia z wykorzystaniem pojęcia wydajność reakcji,
          • zna pojęcia: mol, masa molowa i objętość molowa i wykorzystuje je w obliczeniach,
          • określa, na czym polegają reakcje utleniania-redukcji,
          • definiuje pojęcia: utleniacz i reduktor,
          • zaznacza w zapisie słownym przebiegu reakcji chemicznej procesy utleniania i redukcji oraz utleniacz, reduktor,
          • podaje przykłady reakcji utleniania-redukcji zachodzących w naszym otoczeniu; uzasadnia swój wybór.

           
          Woda i roztwory wodne

          Ocena dopuszczająca

          [1]

          Ocena dostateczna

          [1 + 2]

          Ocena dobra

          [1 + 2 + 3]

          Ocena bardzo dobra

          [1 + 2 + 3 + 4]

          Uczeń:

          charakteryzuje rodzaje wód występujących

          w przyrodzie

          – podaje, na czym polega obieg wody

          w przyrodzie

          – podaje przykłady źródeł zanieczyszczenia wód

          – wymienia niektóre skutki zanieczyszczeń oraz sposoby walki z nimi

          – wymienia stany skupienia wody

          – określa, jaką wodę nazywa się wodą destylowaną

          – nazywa przemiany stanów skupienia wody

          – opisuje właściwości wody

          – zapisuje wzory sumaryczny i strukturalny

          cząsteczki wody

          – definiuje pojęcie dipol

          – identyfikuje cząsteczkę wody jako dipol

          – wyjaśnia podział substancji na dobrze rozpuszczalne, trudno rozpuszczalne oraz praktycznie nierozpuszczalne w wodzie

          podaje przykłady substancji, które

          rozpuszczają się i nie rozpuszczają się

          w wodzie

          – wyjaśnia pojęcia: rozpuszczalnik i substancja

          rozpuszczana

          projektuje doświadczenie dotyczące rozpuszczalności różnych substancji w wodzie

          – definiuje pojęcie rozpuszczalność

          – wymienia czynniki, które wpływają

          na rozpuszczalność substancji

          – określa, co to jest krzywa rozpuszczalności

          odczytuje z wykresu rozpuszczalności

          rozpuszczalność danej substancji w podanej

          temperaturze

          – wymienia czynniki wpływające na szybkość

          rozpuszczania się substancji stałej w wodzie

          – definiuje pojęcia: roztwór właściwy, koloid

          i zawiesina

          – podaje przykłady substancji tworzących z wodą roztwór właściwy, zawiesinę, koloid

          – definiuje pojęcia: roztwór nasycony, roztwór nienasycony, roztwór stężony, roztwór rozcieńczony

          – definiuje pojęcie krystalizacja

          – podaje sposoby otrzymywania roztworu nienasyconego z nasyconego i odwrotnie

          – definiuje stężenie procentowe roztworu

          – podaje wzór opisujący stężenie procentowe roztworu

          prowadzi proste obliczenia z wykorzystaniem pojęć: stężenie procentowe, masa substancji, masa rozpuszczalnika, masa roztworu

          Uczeń:

          opisuje budowę cząsteczki wody

          – wyjaśnia, co to jest cząsteczka polarna

          – wymienia właściwości wody zmieniające

          się pod wpływem zanieczyszczeń

          – planuje doświadczenie udowadniające, że woda: z sieci wodociągowej i naturalnie występująca w przyrodzie są mieszaninami

          proponuje sposoby racjonalnego gospodarowania wodą

          tłumaczy, na czym polegają procesy mieszania i rozpuszczania

          – określa, dla jakich substancji woda jest

          dobrym rozpuszczalnikiem

          – charakteryzuje substancje ze względu na ich

          rozpuszczalność w wodzie

          planuje doświadczenia wykazujące wpływ

          różnych czynników na szybkość

          rozpuszczania substancji stałych w wodzie

          – porównuje rozpuszczalność różnych

          substancji w tej samej temperaturze

          oblicza ilość substancji, którą można rozpuścić w określonej objętości wody

          w podanej temperaturze

          – podaje przykłady substancji, które

          rozpuszczają się w wodzie, tworząc

          roztwory właściwe

          podaje przykłady substancji, które nie rozpuszczają się w wodzie, tworząc koloidy lub zawiesiny

          – wskazuje różnice między roztworem

          właściwym a zawiesiną

          opisuje różnice między roztworami:

          rozcieńczonym, stężonym, nasyconym

          i nienasyconym

          – przekształca wzór na stężenie procentowe

          roztworu tak, aby obliczyć masę substancji

          rozpuszczonej lub masę roztworu

          oblicza masę substancji rozpuszczonej lub

          masę roztworu, znając stężenie procentowe

          roztworu

          – wyjaśnia, jak sporządzić roztwór o określonym stężeniu procentowym, np. 100 g 20-procentowego roztworu soli kuchennej

          Uczeń:

          – wyjaśnia, na czym polega tworzenie

          wiązania kowalencyjnego spolaryzowanego

          w cząsteczce wody

          – wyjaśnia budowę polarną cząsteczki wody

          – określa właściwości wody wynikające z jej

          budowy polarnej

          przewiduje zdolność różnych substancji do rozpuszczania się w wodzie

          – przedstawia za pomocą modeli proces

          rozpuszczania w wodzie substancji o budowie polarnej, np. chlorowodoru

          – podaje rozmiary cząstek substancji

          wprowadzonych do wody i znajdujących się

          w roztworze właściwym, koloidzie,

          zawiesinie

          – wykazuje doświadczalnie wpływ różnych

          czynników na szybkość rozpuszczania

          substancji stałej w wodzie

          – posługuje się wykresem rozpuszczalności

          – wykonuje obliczenia z wykorzystaniem

          wykresu rozpuszczalności

          – oblicza masę wody, znając masę roztworu

          i jego stężenie procentowe

          – prowadzi obliczenia z wykorzystaniem

          pojęcia gęstości

          podaje sposoby zmniejszenia lub zwiększenia stężenia roztworu

          – oblicza stężenie procentowe roztworu

          powstałego przez zagęszczenie i rozcieńczenie

          roztworu

          oblicza stężenie procentowe roztworu

          nasyconego w danej temperaturze

          (z wykorzystaniem wykresu rozpuszczalności)

          – wymienia czynności prowadzące

          do sporządzenia określonej objętości roztworu

          o określonym stężeniu procentowym

          – sporządza roztwór o określonym stężeniu

          procentowym

           

          Uczeń:

          – proponuje doświadczenie udowadniające,

          że woda jest związkiem wodoru i tlenu

          – określa wpływ ciśnienia atmosferycznego na wartość temperatury wrzenia wody

          porównuje rozpuszczalność w wodzie związków kowalencyjnych i jonowych

          – wykazuje doświadczalnie, czy roztwór jest

          nasycony, czy nienasycony

          – rozwiązuje z wykorzystaniem gęstości zadania rachunkowe dotyczące stężenia procentowego

          – oblicza rozpuszczalność substancji w danej

          temperaturze, znając stężenie procentowe jej

          roztworu nasyconego w tej temperaturze

          – oblicza stężenie roztworu powstałego po zmieszaniu roztworów tej samej substancji o różnych stężeniach

           

           

          Przykłady wiadomości i umiejętności wykraczające poza treści wymagań podstawy programowej; ich spełnienie może być warunkiem wystawienia oceny celującej.
          Uczeń:

          • wyjaśnia, na czym polega asocjacja cząsteczek wody,
          • rozwiązuje zadania rachunkowe na stężenie procentowe roztworu, w którym rozpuszczono mieszaninę substancji stałych,
          • rozwiązuje zadania z wykorzystaniem pojęcia stężenie molowe.

           
          Tlenki i wodorotlenki

          Ocena dopuszczająca

          [1]

          Ocena dostateczna

          [1 + 2]

          Ocena dobra

          [1 + 2 + 3]

          Ocena bardzo dobra

          [1 + 2 + 3 + 4]

          Uczeń:

          definiuje pojęcie katalizator

          – definiuje pojęcie tlenek

          – podaje podział tlenków na tlenki metali i tlenki niemetali

          zapisuje równania reakcji otrzymywania tlenków metali i tlenków niemetali

          – wymienia zasady BHP dotyczące pracy z zasadami

          definiuje pojęcia wodorotlenekzasada

          – odczytuje z tabeli rozpuszczalności, czy wodorotlenek jest rozpuszczalny w wodzie czy też nie

          opisuje budowę wodorotlenków

          – zna wartościowość grupy wodorotlenowej

          – rozpoznaje wzory wodorotlenków

          zapisuje wzory sumaryczne wodorotlenków: NaOH, KOH, Ca(OH)2, Al(OH)3, Cu(OH)2

          opisuje właściwości oraz zastosowania wodorotlenków: sodu, potasu i wapnia

          – łączy nazwy zwyczajowe (wapno palone i wapno gaszone) z nazwami systematycznymi tych związków chemicznych

          definiuje pojęcia: elektrolit, nieelektrolit

          − definiuje pojęcia: dysocjacja jonowa, wskaźnik

          – wymienia rodzaje odczynów roztworów

          – podaje barwy wskaźników w roztworze o podanym odczynie

          wyjaśnia, na czym polega dysocjacja jonowa zasad

          zapisuje równania dysocjacji jonowej zasad (proste przykłady)

          podaje nazwy jonów powstałych w wyniku dysocjacji jonowej

          odróżnia zasady od innych substancji za pomocą wskaźników

          – rozróżnia pojęcia wodorotlenekzasada

          Uczeń:

          – podaje sposoby otrzymywania tlenków

          opisuje właściwości i zastosowania wybranych tlenków

          – podaje wzory i nazwy wodorotlenków

          wymienia wspólne właściwości zasad i wyjaśnia, z czego one wynikają

          wymienia dwie główne metody otrzymywania wodorotlenków

          zapisuje równania reakcji otrzymywania wodorotlenku sodu, potasu i wapnia

          – wyjaśnia pojęcia woda wapienna, wapno palonewapno gaszone

          odczytuje proste równania dysocjacji jonowej zasad

          definiuje pojęcie odczyn zasadowy

          bada odczyn

          zapisuje obserwacje do przeprowadzanych na lekcji doświadczeń

          Uczeń:

          wyjaśnia pojęcia wodorotlenekzasada

          – wymienia przykłady wodorotlenków i zasad

          – wyjaśnia, dlaczego podczas pracy z zasadami należy zachować szczególną ostrożność

          wymienia poznane tlenki metali, z których
             otrzymać zasady

          zapisuje równania reakcji otrzymywania wybranego wodorotlenku

          planuje doświadczenia, w których wyniku można otrzymać wodorotlenki sodu, potasu lub wapnia

          planuje sposób otrzymywania wodorotlenków nierozpuszczalnych w wodzie

          zapisuje i odczytuje równania dysocjacji jonowej zasad

          określa odczyn roztworu zasadowego i uzasadnia to

          – opisuje doświadczenia przeprowadzane na lekcjach (schemat, obserwacje, wniosek)

          opisuje zastosowania wskaźników

          planuje doświadczenie, które umożliwi zbadanie odczynu produktów używanych w życiu codziennym

          Uczeń:

          zapisuje wzór sumaryczny wodorotlenku dowolnego metalu

          planuje doświadczenia, w których wyniku można otrzymać różne wodorotlenki, także praktycznie nierozpuszczalne w wodzie

          zapisuje równania reakcji otrzymywania różnych wodorotlenków

          identyfikuje wodorotlenki na podstawie podanych informacji

          odczytuje równania reakcji chemicznych

           

           

          Przykłady wiadomości i umiejętności wykraczające poza treści wymagań podstawy programowej; ich spełnienie może być warunkiem wystawienia oceny celującej.
          Uczeń:

          • opisuje i bada właściwości wodorotlenków amfoterycznych.

           

    • Kontakty

      • Szkoła Podstawowa nr 2 im. J. Nojiego w Drezdenku
      • 95 762 06 05
      • 66-530 Drezdenko, plac Wolności 8

        Adres ESP: /SP2Drezdenko/SkrytkaESP
        Adres e-doręczeń: AE:PL-21279-66323-FDWTU-25

        NIP: 2810090355
        REGON: 367993057

        Inspektor Ochrony Danych:
        paragrafodadoz@wp.pl
        Poland
  • Galeria zdjęć

      brak danych